Niezwykła era Byka i jej stosunek do wiedzy tajemnej ( ok 4000-2000 p.n.e.)

Myślenie człowieka w tym okresie było mitologiczne. Mit stał się najlepszym środkiem zrozumienia i zapamiętywania związków przyczynowo- skutkowych między wszelkimi zjawiskami.

Na przykład, obecnie mówi się że dochodzi do zaćmienia Słońca, kiedy to Słońce i Księżyc, znajduje się w pobliżu węzłów swoich orbit, patrząc z Ziemi. Starożytni mówili- że Smok pożera Słońce. ( Trzynaście bram wiedzy tajemnej, j Kolesow).

Człowiek ery Byka posługiwał się legendami i mitami. Mity powstawały jako opis obserwowanych zjawisk w języku ich czasów. To nie planetu otrzymały imiona bogów, jak sądzono, a odwrotnie- wizerunki bogów i bohaterów powstawały jako odbicie fenomenów ziemskich i niebieskich.

W tym czasie powstają różnego rodzaju, złożone mity kosmogoniczne.

 

U podstaw mitów tego okresu leży np. wyobrażenie pierwotnego chaosu, z którego powstaje niebo, ziemia i pozostałe rzeczy. Powstają one w drodze rozszczepienia żywiołów, połączonych w jedną całość w świecie. U Egipcjan mówiono o jajku z którego powstał świat, u Sumerów był to światowy ocean.

Miejsce jedynego Boga, Stwórcy, zajmuje cały poczet bogów różnej rangi. Wg ludzi ery Byka pochodzenie ich wywodzi się od pierwszej pary ludzi, którzy np. zostali stworzeni przez bogów z gliny ( Egipt, Sumer).

Świat dla ludzi tego okresu był cykliczny, gdyż w przyrodzie wszystko się powtarzało.

Śmierć dla człowieka tej ery nie jest całkowitym unicestwieniem,a jedynie stanowi uwieńczenie kolejnego cyklu, po którym następuje taki sam cykl w innym życiu, w innym bycie.

Z tego właśnie czasu pochodzi formułowanie wyobrażeń o reinkarnacji( nowe wcielenia duszy) i mity umarłych i zmartwychwstałych bogach.

W tym tez czasie pojawia się kult płodności na podstawie żeńskiego początku ( Byk jest znakiem żeńskim). Powstały boginie księżycowe w tym czasie- egipska Izyda, sumeryjska Inanna, babilońska Isztar, jako elementy żeńskie.

Społeczeństwa Ery Byka są samo wystarczalne i nie interesuje ich życie członków innych plemion. Byk jest opiekunem sztuki, dlatego te w tym okresie sformalizowano podstawy gamy kolorów i symboliki kolorów. Powstawały dzieła sztuki ( pomalowane kamienie, świątynie, grobowce, naczynia czy ozdoby).

Pismo jeszcze w tych czasach nie było znane. Pojawiły się natomiast męskie postacie księżycowych bogów np. Thot u Egipcjan, Nanna u Sumeryjczyków itd. Na początku Ery Byka księżycowi bogowie i boginie zajmowali w panteonach pierwsze, najważniejsze miejsce. Księżyc stał się podstawą starożytnych kalendarzy. Stworzono w tym czasie wiele rytuałów, utrwalonych w słowach hymnów i mitów, w celu lepszego zapamiętania. Końcem Ery Byka zostały również wypracowane pierwsze systemy pisma.

Era Byka budowała mity kosmogoniczne, tworzyła system rytualizacji postępowania i nagromadzenia statystyk. Dla człowieka tego czas świat stanowił jedność i całość, a władcy świata niewidzialnego są realni jak każdy człowiek.

Dla kontaktów z bogami istniały reguły, zasady oraz kapłani umiejący kontaktować się ze światem niewidzialnym, światem boskim. 

W erze Byka można rozpocząć historię starożytnego Egiptu. W okresie IV tysiąclecia p.n.e. powstało Północne i południowe Cesarstwo. Na początku III tysiąclecia rozpoczęto budowę piramid. Piramidy i świątynie są uważane za najważniejsze przesłanki świadczące o tym ze Egipt i jego wiedza były niezwykle rozwinięte jak na ten czas.

Jak wiemy teorii na temat powstania i przeznaczenia piramid było bardzo wiele. Naukowcy dowodzą że w tamtych czasach znano dokładnie nasz układ słoneczny i wszystkie planety, w tym Uran, Neptun i Pluton, które zostały odkryte dopiero w ciągu ostatnich 200 lat. Tak więc wiedza Egipcjan była niezwykła, na bardzo wysokim poziomie.