Historia Ezoteryzmu sięga już
dawnych czasów Ery Byka ( 4300 r. p n e – 2150 r. p n e ).
Niewielu badaczy tematu odważyło się
stworzyć zwięzłe i obiektywne wyłożenie historii Wiedzy
Tajemnej. Ciekawym interpretatorem przeszłości jest Jewgienij
Kolesow, rosyjski badacz wiedzy tajemnej, który z lekkością
ukazał dzieje nauk tajemnych. Pokazuje nam kolejne stopnie
wtajemniczenia wiedzy ezoterycznej, wprowadza w tajniki mądrości
różnych kultur i religii.
Dzięki jego badaniom, oraz badaniom
innych ezoteryków można poznać dzieje ezoteryzmu.
Ta wiedza dla ludzi współczesnych
nie jest upowszechniana, nie usłyszymy o tym w telewizji, czy nie
przeczytamy w gazecie, chyba że będzie ona związana z ezoteryką.
Zazwyczaj jesteśmy uczeni historii od
czasu Chrystusa, bagatelizując znaczenie i rolę jaką odgrywała
religia, wierzenia w życiu człowieka żyjącego VI wieków
temu. Nikt nie stara się tłumaczyć skąd wzięła się w ogóle
wiara w człowieku i w co kiedyś wierzono oraz od czego się to
wszystko zaczęło.
Będzie to dość długi cykl artykułów
dla osób ciekawych czym tak naprawdę jest wiedza tajemna, i
jak to się wszystko zaczęło. Od wielu lat osobiście interesuję
się taką tematyką, dlatego postanowiłam przekazać wiedzę dalej,
posiłkując się również badaniami znanych Ezoteryków.
Zacznę od wyjaśnienia, czym jest
ezoteryzm, potem będę przedstawiać ogólne zarysy Er,
zaczynając od ery Byka a kończąc na erze Wodnika, w której
niedługo się znajdziemy.
Przejdę przez takie zagadnienia jak :
teoria siedmiu
rdzennych ras,
wiedza tajemna
Chaldejczyków,
szamanizm,
wiedza
starożytnego Egiptu,
wiedza
Greków, Chin i Tybetu,( Horoskopy, I Cing, Budda,
Konfucjonizm, Taoizm, Zen Buddyzm, Lamanizm),
Indii
( pojęcie karmy, czakramu, mandali, religia wedyjska),
Persji ( Zaratustranizm),
kultur egzotycznych ( voodoo,
zombie, szamanizm,)
Sumerowie i Babilon (
Asyryjczycy,, Chaldejczycy, Persowie, Mitraizm, )
Kabaliści i Sufici
Grecy i Barbarzyńcy
Europa chrześcijańska (
Walentynianie, wszystko o talizmanach ,amuletach, Gnostycy,,
Templariusze, zakony rycerskie, Paracelsus, Nostradamus, Magia)
XVIII wiek (Różokrzyżowcy,
Masoni, Illuminaci, Karty tarota, Chasydyzm)
XIX wiek ( Magnetyzm,Mesmeryzm,
Frenologia, Botanika Okultystyczna,, Reinkarnacja, Towarzystwo
teozoficzne,, wampiry, wilkołaki)
XX wiek (filozofia ezoteryczna,
Zakony wiedzy tajemnej, rozwój tarota,Scjentolodzy, )
XXI wiek ( Era Wodnika)
EZOTERYZM, EZOTERYKA, HERMETYZM CZY
OKULTYZM?
W historii
człowieka świat widzialny i ten niewidzialny nie był w ogóle
rozdzielany w ludzkiej świadomości. Od samego początku ludzie
wiedzieli że oprócz świata zewnętrznego tego który
widza na co dzień, jest ten wewnętrzny, niewidzialny.
W każdej rzeczy
istniała dusza, a ludzie wierzyli w bogów. Wyobrażano sobie
jedność praw rządzących tym i tamtym światem. Dziedzinę
traktującą o jedności tych praw nazywa się dzisiaj ezoteryzmem.
Ezoteryzm, a
Ezoteryka czy słowo ezoteryczny uosabia jedno i to samo. Słowa te
pochodzą od greckiego, a oznaczają „wewnętrzny”. Termin ten
powstał w epoce helleńskiej ( między IV a III
w.p.n.e.)
Historycznie oznaczał on wiedzę
tajemną, „ wewnętrzną doktrynę”dostępną jedynie dla tych,
Którzy uczestniczyli w obrzędach wyższych święceń.
Oprócz „ wewnętrznej
doktryny” istniała tez zewnętrzna, - EGZOTERYCZNA, która
była dostępna dla wszystkich, a wręcz była zaliczana do ich
obowiązków.
W dzisiejszych czasach Ezoteryzm „ to
ogólna nazwa współczesnej dziedziny nauki lub ściślej,
wyobrażenie o świecie i człowieku, jako jedności makrokosmosu i
mikrokosmosu, nie ograniczającej się do rozpatrywania jedynie ich
materialnej charakterystyki, metoda poznania wewnętrznego sensu
wszystkich rzeczy, miarą których, jak wiadomo, jest człowiek
„ ( J. Kolesow)
Nazwa ta przyjęła się po II wojnie
światowej, jako termin powołany dla zastąpienia dwóch
analogicznych terminów, których znaczenie do tego czasu
uległo zmianie, chodzi tu o HERMETYZM I OKULTYZM.
Nie wdając się w szczegóły te
trzy terminy oznaczają jedno i to samo w ujęciu filozoficznym.
Patrząc pod tym kątem, te trzy terminy określają pogląd na
świat, który opiera się na domniemaniu, że to co nie
zostało poznane lub zostało uznane za niepoznawalne, wymaga takiego
samego pełnego szacunku i ściśle naukowego podejścia , jak to co
zostało poznane lub uznane za poznawalne.
Te terminy jednak mają w sobie
różnice. Po pierwsze, słowo Hermetyzm i
ezoteryzm wymyślili Grecy w epoce Helleńskiej lub może trochę
wcześniej- Herodot (484-425 p.n.e.) opowiada o egipskich kapłanach
posiadających wiedzę tajemną i wywodzących tą wiedzę od Hermesa
Trismegistosa, od jego imienia powstało słowo Hermetyzm.
Na przełomie starożytności i
hellenizmu wykształciły się również nauki hermetyczne,
zajmujące się badaniami nad zjawiskami przejawów jednych
płaszczyzn bytu w innych, zgodnie z zasadą podobieństwa. Ta
zasada, zwana została Prawem Podobieństwa, jak powiedział sam
Hermes Trismegistos” To, co znajduje się na dole, jest podobne do
tego, co znajduje się na górze”.
W tamtych czasach pod nazwą Hermetyzm,
ludzie rozumieli dziedzinę nauki, której powstanie było
przyznaniem się do istnienia tajemniczej, niepoznawalnej istoty
rzeczy, która była dostępna jedynie osobom po przyjęciu
święceń.
Słowo Ezoteryzm zaczęli używać w
odniesieniu do siebie hierarchowie chrześcijańscy- uważali siebie
za ezoteryków, nie bez podstaw, bo przecież która
nauka może być bardziej ezoteryczna niż nauka o wierze?
Hermetyzm jako nauka i termin przetrwał
do XI wieku. W czasach wcześniejszych wiesza o podstawach hermetyzmu
była postrzegana jako dowód wykształcenia, erudycji.
Horoskopy w tych czasach potrafiono stawiać. Gdy do gry wkroczył
Kościół katolicki , postanowił posiadać monopol na prawo
do łączności ze światem niewidzialnym, wszystkich innych
ezoteryków uznawano za rywali, konkurentów, z czasem
wrogów. Takie przekonanie kościoła sprawiło, że w czasach
średniowiecza zaczęła się epoka palenia „wiedźm” na stosach,
nie wspominając już wcześniej o wyprawach krzyżowych.
Hermetyzm został ogłoszony przez
kościół za naukę diabła i zapomniany.
Natomiast słowo Okultyzm
pochodzi od łacińskiego „ occultus” ( czyli ukryty) i
oznacza tą samą naukę o istnieniu ukrytego wzajemnego związku
między zdarzeniami i zjawiskami, którego nie zdołano
całkowicie wyjaśnić ani z punktu widzenia filozofii, ani nauki.
Zainteresowanie okultyzmem osłabło w
XVIII wieku ,kiedy to nastał czas rozwoju nauk przyrodniczych. W
epoce Oświecenia zaczęto eliminować ze świadomości masowej
Diabła, ale także i Boga.
Po półtora wieku okultyzm
odrodził się na nowo początkiem XIX wieku, w rezultacie
filozoficznych poszukiwań członków licznych tajnych
stowarzyszeń. Okultyści poszukiwali połączenia starożytnych
teorii z danymi dostarczonymi przez współczesną im naukę.
Początkowo okultyzm po I wojnie
światowej był modą, potem przyszli szarlatani, fałszywi prorocy,
oszuści. To spowodowało, że zaprzestano poważnie traktować temat
Okultyzmu.
Po II wojnie światowej powstały też
nowe zgromadzenia, stowarzyszenia, organizacje, centra naukowe,
wydziały ,czasopisma, zaczęto wydawać coraz to nowsze książki,
karty do wróżenia w tym tarota. Powstały nowe kierunki i
dyscypliny, także przedstawiono nowe spojrzenie na stare teorie. To
wszystko przyczyniło się do przyjęcia nowej nazwy EZOTERYKI.
Obecnie mimo
publicznej akceptacji, prawdziwa Ezoteryka znajduje się na
marginesie.
Ezoteryzm jako
filozofia jest wygodny z tego powodu, iż pomaga w wyjaśnieniu i
zrozumieniu wielu problemów człowieka, a także pomaga w
prognozowaniu.
Jednak mimo tego
iż wiele osób, w tym wielkich tego świata korzysta z usług
jasnowidzów, wróżek, astrologów, to i tak
ciężko się jest nam do tego przyznać przed innymi. I problem nie
lży tutaj w tajemniczości czy wstydzie, ile w pozycji nauki
akademickiej, która niepostrzeżenie zastąpiła Kościół
na posterunku strażnika naszych charakterów.
Oczywiście nie
zawsze spotykamy na swojej drodze uczciwego wróżbitę czy
jasnowidza, jednak wiele osób zajmujących się tematyką
ezoteryczną, w tym związaną z przewidywaniem przyszłości są w
stanie pomóc człowiekowi.
Ten wiek XXI jeszcze dla
ezoteryki będzie łaskawy, i zajmie swoje miejsce w programach
nauczania uniwersytetów. Prognoza ta opiera się na
szczegółowej chronologii, przyjętej przez astrologów
i przez współczesny ezoteryzm. Wkraczamy w erę Wodnika,
który przecież interesuje się tym co nieznane, tajemnicze i
nie z tego świata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz