Przeznaczenie człowieka wg filozofii Wschodu

Jednymi z najstarszych Ksiąg są Księgi mistyczno filozoficzne z Indii.

Zakładają one, że to co stanowi o człowieczeństwie- to duch, a resztą jest ciało, czyli powłoka dzięki której duch może zbierać doświadczenia w świecie materialnym.

Duch człowieka wyszedł od Boga i jego zasadniczym końcowym celem jest ponowne zjednoczenie się z Bogiem, czyli Nirwana. Do tego zjednoczenia prowadza różne drogi, np. joga, medytacja. Wg Indyjskich filozofów i adeptów Magii, istnieje wiele dróg, takich jak:

Bhakti joga – czyli droga świętości, która jest systemem bardzo zbliżonym do mistycyzmu religijnego. Ten system wymaga tylko żarliwej miłości do Boga, zapomnienia o sobie, o swoich pragnieniach egoistycznych. Należy być empatycznym, współczującym i pomagającym człowiekiem.

Te środki prowadzą do zjednoczenia się z Bogiem. 

 

Karma joga - natomiast jest drogą pracy, a nie tylko miłości. Wymaga tylko sumiennego spełniania obowiązków, niekrzywdzenia żadnego stworzenia, znoszenia ze spokojem przeciwności losu, wyzbycia się chciwości i żądzy władzy.

Dżniana joga- jest drogą intelektualistów. Zjednoczenie z Bogiem będzie możliwe tylko wtedy gdy poznamy życie rozumem, czyli studia naukowe i rozwój zdolności umysłowych

Laja joga czyli droga psychofizjologiczna zmierzająca do zjednoczenia z Bogiem przez rozwijanie zdolności paranormalnych. Składa się ona z 9 części- opanowanie wrażeń zmysłowych, wrażeń wewnętrznych, ćwiczenia fizyczne, i fizjologiczne, wyłączenie wrażeń zewnętrznych, opanowanie ciała eterycznego, kontemplacja, znajomość utajonych sił życia i pogrążanie się w ekstazie.

Połączeniem dżniana jogi i laja jogi tworzy –drogę królewską czyli – radża joga, która zawiera 8 stopni wtajemniczenia. Radża joga nie kładzie nacisku na ćwiczenia fizyczne i funkcje fizjologiczne. Głównie przywiązuje uwagę do podniesienia poziomu moralnego.

Inną drogą ku Bogu jest mantra joga, ascetyczno- modlitewna, która obejmuje aż 16 stopni, w których oprócz pobożności, dużą rolę odgrywają ćwiczenia fizyczne, służba przez ołtarzami bóstw, powtarzanie modlitw. Powtarzanie tych mantr jest jak drganie powietrza, które ma wywoływać magiczne działania.

Innym pojęciem jest prana, czyli siła życiowa tkwiąca w człowieku i we wszystkich stworzeniach żywych, ale istniejąca także w słońcu i przenikająca wszelką materię. Prana rozchodzi się po ciele eterycznym i po czakrach przez nadis, czyli niewidzialne przewody biegnące wzdłuż nerwów. To ona utrzymuje w ciele zdolność do ruchów, cały system nadis w ciele podlega woli człowieka.

na podst. Księga wiedzy tajemnej- Max Adler