Szamani i wróżbiarze

Szamani i wróżbiarze

Ludy całego świata wierzą w istnienie osobników obdarzonych magiczną siłą, dzięki której mogą oni przepowiadać przyszłość, przewidywać pogodę, wielkość zbiorów itd. W jaki sposób szamani odkrywają w sobie tę niezwykłą moc? Istnieją bardzo różne i niezwykłe metody przepowiadania przyszłości.

W dawnych plemionach oraz w niektórych obecnie, szamani odgrywają niezwykłą rolę. Są zwani czarownikami, kapłanami, uzdrawiaczami. Szaman rozmawia z duchami i wchodzi w kontakt ze światem niewidzialnym. Szamani są uważani za osoby dobre, w przeciwieństwie do czarnoksiężników, których interesuje jedynie ich własna siła i znaczenie.

Mieszkali w różnych zakątkach świata już od 25 tysięcy lat i nadal można ich spotkać w Arktyce, Afryce i Azji, szczególnie na Syberii. 

Aby stać się szamanem nie wystarczy przejść przez inicjację. Zanim to nastąpi, kandydat musi wykazać, iż jest godny bycia szamanem. Często młodzi adepci dziedziczyli swoją moc i wiedzę od przodków, od kogoś z rodziny.

Wielokrotnie starano się zdemaskować szamanów. Niektórzy uważają, że są oni jedynie obłąkanymi ludźmi i oszustami, zaś ich dar prorokowania ogranicza się do odnajdywania zaginionych zwierząt. Mówi się, że szaman jest jak szarlatan, który łączy się ze złymi energiami i duchami.

Jednak bez względu na to, czy są oni szaleńcami czy nie, czy mówią bzdury czy prawdę, szamani są powszechnie uważani za mistrzów we wprowadzaniu siebie oraz swoich wyznawców w stan ekstazy.

Szamani dysponują natomiast o wiele bardziej rozbudowanym słownictwem niż większość ich współplemienników, oraz posługują się swoją wiedza w celu wywierania wpływu na plemiona. Kontrowersje występujące dziś wokół szamanów są wyrazem ludzkiej fascynacji i ciekawości. Oprócz Szamanizmu istnieje jeszcze wiele innych metod i sposobów przewidywania przyszłości. Niektóre spośród nich mają barwną długa historię, tworzona nadal przez tych, którzy zajmują się sztuką przepowiadania przyszłości w dzisiejszych czasach.

W niektórych plemionach szamani wróżyli ze znaków na piasku. Sporządzanie obrazów z piasku jest podstawową częścią ceremonii związanej z uzdrawianiem chorych. Szaman wykonuje na ziemi jeden lub kilka obrazów z kolorowego piasku. Rysunki na piasku są bardzo zawiłe, i rysuje się je kilka godzin. Posiadają w sobie wiele symbolicznych znaczeń. Ceremonia Może trwać nawet kilka dni, gdzie pacjent siedzi wewnątrz największego piaskowego obrazu. Naciera się chorego piaskiem, aby zwrócić tym uwagę duchów na pacjenta i jego chorobę.

Kolejnym narzędziem do przepowiadania przyszłości były kości. Kości wynalazł podobno Palamades w Grecji około 1244 roku p.n.e., lecz są dowody na to że były one znane już wcześniej. W starożytnym Egipcie rzucano podobnymi do sześcianów kawałkami kości słoniowej, aby przekonać się co niesie ze sobą przyszłość.

Wróżąc przy użyciu kości rzuca się je zwykle wewnątrz okręgu zakreślonego kredą na stole. Jeśli któraś z kości wytoczy się poza okrąg, nie bierze się jej więcej pod uwagę,, jednak fakt ten może zapowiadać kłótnie, nieporozumienia. Metoda jest prosta i skuteczna, Każdy wynik rzucenia dwóch czy trzech kości daje określona przepowiednię.

Inną metodą przewidywania przyszłości w dawnych czasach była piromancja. Jest to metoda odczytywania znaków z płomieni i jest najbardziej subiektywnym ze sposobów przewidywania przyszłości. Spalające się węgle mogą wytworzyć różne i zmieniające się obrazy, które postrzegane są odmiennie przez każdego człowieka. Najlepiej jest uzyskać mocny ogień, sypiąc do niego nieco soli i cukru. Następnie należy usiąść w pobliży ognia i wpatrywać się w płomienie przez około pięć minut. Jeśli w tym czasie z paleniska wypadnie i potoczy się w kierunku stóp wróżącego węgielek, jest to znak zapowiadający szczęście na kolejny rok.

Język płomieni jest niemal identyczny z językiem herbacianych fusów. Wiele zależy od czysto subiektywnej interpretacji. Osoba czytająca z fusów musi mieć dobrze rozwiniętą intuicję. Sztuka ta jest często przekazywana z pokolenia na pokolenie, lecz można też łatwo nauczyć sieje także samemu, ponieważ podstawowe zasady tej metody są proste do zapamiętania.

Innym przedmiotem domowego użytku, od dawna stosowanym do przepowiadania przyszłości jest lustro, którym posługiwano się już w zamierzchłych czasach. Magia luster była znana również chińskim mędrcom w starożytności jak i prorokom w Grecji. Wszyscy uważali, że sen o własnym odbiciu w wodzie, naczyniu z cyny, szkle czy innej dobrze wypolerowanej powierzchni, zwiastuje śmierć. Mimo tego wiele osób praktykowało hydromacje, i przeglądało się w odbiciu wody. Jeśli obraz był czysty i nie ulegał zmianie, był to znak nadejścia pogodnych i radosnych chwil.

Egipcjanie, Grecy i Rzymianie poświęcali dużo czasu na wpatrywanie się w brązowe lub srebrne lustra w nadziei ujrzenia w nich przyszłych wydarzeń.

Na początku XIII wieku w Wenecji zaczęto wytwarzać lustra ze szkła. Od tego czasu sztuka wróżenia przy pomocy lustra zwana Katoptromancją, zaczęła się rozwijać.

Lista sposobów, którymi ludzie starali się poznać przyszłość nie jest kompletna. na całym świecie, poprzez stulecia ludzie przepowiadali przyszłość na podstawie belomacji( strzałą), Ornitomancję ( lotu ptaków), rzucania losów lub kleromancja ( ciągnięcia losów), keromancji ( lania wosku). Wielkie systemy dywinackie oparte były na kartomancji, Astrologii, I Cingu, runach, itd. 

 

Obecnie dużo się słyszy o szamanach północnoamerykańskich z plemion Indian. Szczególnie przepowiednie Indian Hopii są dość znane, gdyż wiele z nich już się spełniło. Szamani Ci mają niezwykła moc, a można było się o tym przekonać w 1811 roku, kiedy to główny szaman plemienia Shawnee, był niezadowolony, kiedy około piec tysięcy wojowników plemienia Greek odmówiło mu swojego poparcia w kampanii zmierzającej do powstrzymania rządu USA przed zabieraniem ich ziemi. Powiedział ” Nie wierzycie, że posłał mnie wielki Duch, więc zobaczycie”, Tupnę nogą i ziemia się zatrzęsie. Jego proroctwo spełniło się dwa miesiące później. 16 grudnia 1811 roku Tecumseh tupnął nogą i w tej samej chwili dał się odczuć pierwszy z trzech wstrząsów, który ogarnął swoim zasięgiem około 50 tysięcy mil kwadratowych. Często wspomina się ten przypadek, jako przykład wielkiej mocy szamana, który nie tylko potrafi przewidzieć przyszłość, ale tez wpływać na nią za pomocą magii.