Teoria siedmiu ras ludzkich. Jak powstał człowiek

Historię ezoteryzmu można uważać za bardziej bądź mniej udokumentowaną. Bardzo ważną role w historii ezoteryzmu odgrywa teoria Siedmiu Rdzennych Ras, wyłożona w dziełach Heleny Bławackiej i innych badaczy.

Jest to jedna z najbardziej oryginalnych teorii odnośnie historii ludzkości i jego podziału na rasy.

Według wyobrażeń ezoterycznych człowiek skalda się z siedmiu ciał, całokształt, który tworzy jego istotę.

Człowiek wg wyobrażeń ezoterycznych składa się także z siedmiu ciał. W różnych źródłach ilość i nazwy ciał w człowieku są zmienne, chociaż przeważnie jest ich siedem.

W ezoteryce występuje pojęcie Monady, która jest najprostszym elementem , niepodzielnym bytu. Znana od czasów antycznych, w wiekach średnich zwana była rdzenną substancją nie tylko człowieka, ale także wszystkich rzeczy. Monada jest bezpłciowa, co zapewnia reinkarnację w męskiej, jak i żeńskiej postaci. Nie istnieją identyczne monady. Jest to jedna z teorii określających byt człowieka.

Teoria Siedmiu Ras, zaczyna się w swojej teorii od pierwszych monad, które powstały jednocześnie z Ziemią. Jednak były one niewidzialne i do tego nie posiadały rozwiniętego umysły. To była Pierwsza Rasa.

Z upływem czasu pierwsze monady rozpadły się i z ich elementów postała Druga Rasa.

Były to monady podobne do pierwszych, ale w trakcie ewolucji zaczęły one się rozmnażać. W ten sposób powstała Trzecia Rasa, tzw. Rasa zrodzonych z jajka”. Nie posiadały one początkowo materialnego ciała, jednak był oto dla nich korzystne gdyż panujące wtedy warunki na Ziemi nie sprzyjały fizycznemu istnieniu ciał złożonych z białka ( powstały więc komórki, bakterie, itd.). Rasa ta ewoluowała szybciej. Powstała na początku Ery Archaicznej, rwy w której pojawiły się pierwsze organizmy żywe, po czasie zróżnicowały się płcie i pojawiły się zalążki rozumu. Rośliny i zwierzęta rozwijały się współgrając ze sobą.

Dowolna z tych ras dzieliła się jeszcze na kolejne podrasy.

Pierwsze trzy podrasy Rasy Trzeciej stopniowo uzyskiwały powłokę cielesną, dopóki w okresie czwartek podrasy nie pojawili się pierwsi Ludzie, posiadający ciało materialne. Miało to miejsce jeszcze w epoce Dinozaurów( ok 120 mln lat p.n.e.) Wg tej teorii ludzie byli gigantami, ( bardzo wysocy, duzi). W kolejnych podrasach ich wzrost stopniowo zmniejszał się. Jako dowód tej teorii można przybliżyć wykopaliska kości olbrzymów i mity o gigantach.

Ludzie wtedy nie mieli świadomej duszy, dlatego też istnieje przekonanie, że zachowywali se jak zwierzęta.

Potem, wg jednej wersji, wyższe siły stworzenia, powołały do istnienia życie rozumne, ingerowały raz jeszcze i wpoiły w świadomość ludzi- iskrę Bożą. Wg innej teorii zrodziła się ta iskra samoistnie w niektórych ludziach, którzy zostali nauczycielami kolejnych pokoleń.

Ostatnie podrasy rasy Trzeciej stworzyły pierwsza cywilizację, zwaną Lemurią. Kontynent ten znajdował się na południowej półkuli ziemskiej i obejmował południowe krańce Afryki, Australię a na północy – Madagaskar i Cejlon.

W okresie siódmej podrasy , Rasy Trzeciej, cywilizacja lemuryjczyków upadła, a kontynent został zatopiony. ( było to około 3 mln lat p.n.e.) Niekiedy trzecią rasę nazywa się rasą Czarną. Za jej potomków uważa się czarnoskóre plemiona afrykańskie i australijskie.

W tym czasie narodziła się Czwarta Rasa- rasa Atlantydów ( od kontynentu – Atlantyda). Atlantydzi stanowili resztki lemuryjczyków, którym udało się uciec na inny kontynent przed katastrofą.

Pierwsze dwie podrasy Rasy Czwartej pochodziły od pierwszych kolonistów ( lemuryjczyków). Trzecia podrasa pojawiła się po zagładzie Lemurii , a byli to Toltekowie, Rasa Czerwona.

Wg badań, Atlantydzi byli wzrostu wyższego niż średni( 2,5 metra). Z każdą nową rasą wzrost człowieka zmniejszał się. Stolicą ich państwa było miasto Stu Złotych Bram. Cywilizacja ta osiągnęła szczyt rozwoju w okresie Tolteków( rasy czerwonej), a było to około 1 miliona lat temu.

W wyniku pierwszej katastrofy, która miała miejsce około 800 tysięcy lat temu, uległy przerwaniu lądowe połączenia Atlantydy z przyszła Ameryką i Europą. Druga katastrofa, mająca miejsce 200 tysięcy lat temu, rozbiła kontynent na kilka wysp, większych i mniejszych. Powstały współczesne kontynenty.

Atlantydzi przewidzieli katastrofę i w porę udało im się ocalić swoich uczonych i nagromadzoną przez nich wiedzę. Wg większości historyków to oni weszli do Egiptu wznosząc gigantyczne świątynie, otwierając pierwsze szkoły ezoteryków. Ezoterykami byli także lemuryjczycy, potem Atlantydzi, a na końcu Egipcjanie. Rozwój Egiptu zawdzięcza się więc Atlantydom,- nie każdy o tym wie.

Katastrofa Atlantydy wywołała fale migracji, w czasie których z kontynentu uciekli nie tylko oświeceni, ale również i zwykli ludzie. W ten sposób powstały kolejne podrasy Rasy Czwartej- Hunnowie ( podrasa czwarta), Protosemici ( piąta), Sumerowie( szósta), i Azjaci ( siódma).

Azjatów, którzy zmieszali się z Hunnami, niekiedy nazywa się Rasa Żółtą, a Protosemitów, i ich potomków, którzy utworzyli Rasę Piątą- białą.

Należymy do rady Piątej. Ona także dzięki się na siedem podras, z których istniało jak dotąd pięć( wg teorii ezoterycznej).

Piąta Rasa i jej podrasy

1. Podrasa- plemiona Indii o jasnej skórze
2. Młodsi Semici ( Asyryjczycy, Arabowie)
3. Irańczycy
4. Celtowie ( Grecy, Rzymianie, i ich potomkowie)
5. Teutoni ( Germanie i Słowianie)

Następnie, powinny nadejść Rasa szósta i siódma. Tak powstają i mijają pokolenia ludzkie i światy, jeden okres następuje po drugim, aż wreszcie nastąpi najwyższa doskonałość.

Teoria Siedmiu ras ma swoich przeciwników i zwolenników. Każdy historyk, badacz, znawca tematu może stworzyć własny podział. Ten podział jest stanowiskiem dużej części ezoteryków, ale też nie wszystkich.

Swój artykuł oparłam na dwóch publikacjach. Pierwsza „Ziemia i człowiek, w świetle Badań okultystycznych”. B.Wiedenmanna z 1922 roku, oraz „ Trzynaście bram wiedzy tajemnej” j. Kolesow 1999