Od zawsze człowiek uważał że oprócz
świata tego widzialnego w którym żyje istnieje także świat
niewidzialny. W świadomości ludzkiej nigdy te dwa światy nie były
ze sobą rozdzielane. Ludzie i bogowie istnieli, a każda rzecz
miała duszę. Później nastąpiło zróżnicowanie, ale
podobnie jak wcześniej łączyło je wyobrażenie o jedności praw
rządzących tym i tamtym światem.
Dziedzinę nauki traktującą o
jedności tych praw nazywamy dzisiaj ezoteryzmem.
Ezoteryzm, inaczej
zwany ezoteryką,to słowa pochodzące od języka greckiego i oznacza
wewnętrzny. Termin ten powstał w epoce heleńskiej czyli IV-III
wiek p.n.e. Historycznie oznaczał on wiedzę tajemną, tzw.
„wewnętrzną doktrynę” dostępną jedynie dla tych, którzy
uczestniczyli w obrzędach. Była też doktryna egzoteryczna czyli ta
wewnętrzna która była dostępna już dla wszystkich.
Obecnie ezoteryzm
to ogólna nazwa współczesnej dziedziny nauki lub
wyobrażenie o świecie i człowieku jako jedności we wszechświecie.
Nazwa ezoteryzm
przyjęła się po II wojnie światowej i zastąpiła inne terminy,
których znaczenie od tego czasu uległo zmianie, chodzi tu o
Hermetyzm i Okultyzm.
Jeśli by się nie
wdawać w szczegóły to wszystkie te trzy terminy oznaczają
jedno i to samo.
Jest jednak między
nimi niewielka różnica.
Słowo
Hermetyzm również wymyślili Grecy w epoce helleńskiej
lub nieco wcześniej. Wiedza tajemna podobno wywodziła się od
Hermesa Trismegistosa, od imienia którego powstało to słowo.
Od tego imienia
pochodzi także pojęcie hermenautyki czyli sztuki
interpretacji świętych tekstów.
W starożytności
wykształciły się także nauki hermatyczne, które zajmowały
się badaniami nad zjawiskami przejawów jednych poziomów
bytu w innych. Nazwano ją Prawem Prawdopodobieństwa, została
stworzona przez Hermesa i została wyrażona w znanej nam formule „
To, co znajduje się na dole, jest podobne do tego, co znajduje się
na górze”
hermetyzm w
tamtych czasach rozumiany był jako dziedzina wiedzy, której
powstanie było przyznaniem się do istnienia tajemniczej,
niepoznawalnej istoty rzeczy, która była dostępna tylko
osobom po święceniach. Zaś słowo Ezoteryzm zaczęli używać w
odniesieniu do siebie hierarchowie chrześcijańscy, i uważali
siebie za ezoteryków.
Po XI wieku
hermetyzm, ezoteryzm został uznany przez kościół za naukę
diabła i zapomniany. Odrodził się on jednak szybko, w czasach
antyku, ale już pod inną nazwą Okultyzm.
Samo słowo
pochodzi od łacińskiego „ occultus” czyli ukryty i oznacza tą
samą naukę o istnieniu ukrytego wzajemnego związku między
zdarzeniami i zjawiskami, którego nie zdołano całkowicie
wyjaśnić.
W epoce oświecenia
zaczęto eliminować ze świadomości człowieka obraz diabła.
Koniec XVIII i XIX wieku przyniósł rozkwit wiedzy tajemnej.
Okultyzm odrodził się z nową siłą w rezultacie filozoficznych
poszukiwań członków licznych tajnych stowarzyszeń (
różokrzyżowcy, iluminatorzy, masoni). Drogą prób i
błędów okultyści poszukiwali drogi połączenia
starożytnych, często przestarzałych teorii, z danymi dostarczonymi
przez współczesną im naukę.
Odkryto i
sformułowano na nowo chiromancję, spirytyzm, teozofię. Coraz
częściej tarot stał się domeną wróżbitów.
Po drugiej wojnie
światowej powstawały nowe nurty, stowarzyszenia i wszystko to
niejako przyjęto nazywać Ezoteryką.
Ezoteryzm jako
filozofia jest przede wszystkim wygodny gdyż pomaga w wyjaśnieniu i
zrozumieniu wielu problemów, a także w prognozowaniu ich
przyszłości. Niektóre ezoteryczne nauki pomagają w
rozwiązywaniu wielu praktycznych problemów człowieka.
Mimo, iż ważni
tego świata, ludzie bogaci, prezydenci, służby specjalne nie
mówiąc już o zwykłych ludziach, z powodzeniem korzystają z
usług uzdrowicieli, jasnowidzów, wróżek, astrologów,
ale jakoś nie jest przyjęte się do tego przyznawać. Problem leży
tu nie tyle w tajemniczości samej ezoteryki, o ile w pozycji nauki
akademickiej, która niepostrzeżenie zastąpiła Kościół
na posterunku strażnika charakterów ludzkich. Już niedługo
jednak nauki ezoteryczne zajmą swoje miejsce w programach nauczania
uniwersytetów na równi ze wszystkimi innymi. Wszystko
zmierza w tym kierunku.
na podst." Trzynaście bram wiedzy tajemnej" J.Kolesow
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz