KOSZMARNE SNY

Koszmarne, mroczne sny są definiowane jako sny, w których objawiają się nasze lęki, obawy w trochę wyolbrzymionej postaci, formie.

Słowo koszmar ma długą genezę. Sny podobno odnosiły się do demonów i duchów. Kiedyś uważano, że ofiarami owych nieprzyjemnych istot padają szczególnie dzieci o słabej woli.

Wielu badaczy upatruje w koszmarach sennych projekcję lęku i uczucia niepokoju, mających źródło w dzieciństwie. Inni rozumieją to zjawisko podobnie, z tym jednak wyjątkiem, że za źródło frustracji uważają życie codzienne.

Aby omówić bliżej to zagadnienie należy rozróżnić koszmar od nocnych leków.

Koszmar oznacza zły sen, który występuje podczas fazy REM i trwa około kilku minut. Koszmar jest bardzo podobny do marzenia sennego, z taką różnicą, że jego treścią jest lęk czy inna forma niepokoju. Podczas koszmaru występuje chwilowy paraliż, podobnie jak dzieje się w fazie REM. 

Natomiast nocny lęk to stan mający miejsce podczas snu, na skutek którego budzimy się z zimnym potem na czole. Budzimy się często, nie pamiętając treści snu. Zdarza się że obudzeniu się jesteśmy półprzytomni, krzyczymy lub rzucamy się na łóżku.

Nocny lęk objawia się w pierwszej fazie snu, kiedy nie jesteśmy sparaliżowani, ani też zwykle nie śnimy. Stan ten zazwyczaj pojawia się miedzy pierwsza a trzecią godziną snu. Nocny lęk jest zaliczany do zaburzeń sennych, przy których mogą towarzyszyć spacery lunatyczne, bądź zgrzytanie zębami.

Często nocne lęki występują u dzieci. Budzą się one w stanie szału, nie wiedzą co się z nim i dzieje, często krzyczą, zazwyczaj trwa to nawet kilka minut. Leki nocne jednak nie należą do problemów psychologicznych. Nocny lek atakuje śpiącego w najgłębszym stanie snu.

W raz z wiekiem stajemy się bardziej odporniejsi na nocne lęki. Lęki nocne jak wykazały badania są związane z funkcjonowaniem ciała i systemu nerwowego, a nie umysłu.

Kiedy zmęczone fizycznie dziecko zapada w bardzo głęboki sen, jest szczególnie podatne na stan lęku nocnego.

W przypadku dorosłych osób stan ten nie jest tylko wynikiem zmęczenia ale także stanu psychicznego. Występowanie lęków nocnych może być dziedziczne. Brak poczucia bezpieczeństwa przez dzieci, może również odzwierciedlać się w nocnych lękach.

Istnieje podział koszmarów na typowe, odbiegające od marzeń sennych, różnią się jednak treścią. Drugą grupę stanowią koszmary pourazowe, będące następstwem stresów czy stanów lękowych.

Koszmar pourazowy zazwyczaj jest odbiciem sytuacji, która miała miejsce już w rzeczywistości i która mocno wstrząsnęła tą osobą.

Można też mówić o snach parapsychicznych, w których widzimy przyszłość, która w rzeczywistości po jakimś czasie się sprawdza.

Typowy koszmar nocny to sen charakteryzujący się dużo większym ładunkiem emocjonalnym, niż zwykłe marzenie senne. Zazwyczaj pojawia się pod postacią mocnych negatywnych wyobrażeń, co w konsekwencji może rzutować na nasze rzeczywiste życie.

Czas trwania koszmaru jest dłuższy od normalnego marzenia sennego. Wynika to stąd, że w przypadku koszmaru potrzebujemy więcej czasu na rozwój snu i ładunku emocjonalnego. Koszmarne sny odpowiadają za nasze codzienne lęki, strach. Jeśli spojrzymy na te sny pod względem parapsychologicznym, odczytujemy to jako ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ludzie szczególnie wrażliwi, wyczuleni, z wielką intuicją mają sny, które później mają odzwierciedlenie w rzeczywistości, i na które powinno zwracać się uwagę.

Możemy uniknąć koszmarów, ale potrzebna jest autoanaliza naszych stresów i lęków. Psychologowie i psychiatrzy namawiają by stawić czoła koszmarom. Można to uczynić wykorzystując tak zwaną jasną fazę snu, po drugie, programując sen z zamiarem skonfrontowania tego, co jest w nim złe.

Musimy zaakceptować treść sennego koszmaru, po to by móc z nim walczyć. Jeśli nie staniemy naprzeciw koszmarom, zostaną one z czasem zepchnięte w naszą podświadomość i późniejsze jego wystąpienie ze zwielokrotnioną intensywnością.