Wszelkie działania związane z czarownictwem koncentrują się wokół zasady uznającej istnienie we wszelkich istotach i ponad nimi Jedynej Siły. Siła ta dzieli się na zasadę męską i żeńską- Boga i Boginię.
W wielu społecznościach bardziej przywiązuje się wagę do Bogini, przez to prawdopodobnie, że czarownictwo uważa się, za religię opartą na matriarchacie.
Bogini występuje pod wieloma imionami. Nazywamy ją zatem Dianą, Selene, Kybele, Hekate, Artemid, Izys czy Wielką Panią. Najdawniejsi chrześcijańscy neofici czcili Matkę pod schrystianizowanym imieniem Brygidy czy Marii.
Symbolem bogini jest księżyc, zaś srebro to jej święty metal.
Naczelne męskie czarownicze bóstwo to Rogaty Bóg. Nie jest to Diabeł, choć z tego nurtu wywodził się pomysł stworzenia Diabła. Rodowód rogatego Bożka sięga postaci bożka Pana, pierwotnego bóstwa z czasów klasycznych.
Wśród jego imion są Pan, Ozyrys i Cernunnos. Symbolem bożka jest Słońce, i panuje nad ogniem.
Ciężko jest objaśnić rolę Bogini i Rogatego Boga w tradycji czarownictwa. Bogini sprawuje pieczę nad płodnością ludzi i zwierząt oraz troszczy się o zbiory,
Także Rogaty Bóg ma swój udział, gdyż symbolizuje początkową sile życiową, iskierkę pierwotnego ognia, podstawowa, falliczną, twórcza energię właściwą mężczyznom.
Symbole to bardzo ważny składnik czarostwa, a Bóg i Bogini funkcjonują jako symbole. Czarownicy wierzą, że żyjemy w dwóch światach, świecie Formy i Niewidzialnym Wymiarze. Moc istnieje zarówno w jednym, jak i w drugim, my zaś możemy swobodnie się pomiędzy nimi przemieszczać.
Większość działań religijnych zaczyna się od narysowania kręgu, którego zadanie polega na połączeniu obydwu światów. Ważna sprawa jest uświadomienie sobie różnicy pomiędzy czarowniczym magicznym kręgiem a kręgiem, którym posługują się magicy w magii ceremonialnej, obrzędowej.
Czarownicy wierzą, iż Moc zostaje ujawniona z nich samych. Magowie zaś czerpią zwykle silę z jakiegoś zewnętrznego źródła- anioła czy demona.
Wczesne społeczności uważały święta pogańskie za ważne przełomy pór roku, lecz dla czarownic dni te miały dużo głębsze znaczenie. By zjednać sobie ludzi Kościół katolicki stworzył swoje święta w tych samych datach co dane święta pogańskie.
Daty te są astrologicznymi punktami zwrotnymi, a każdy z nich oznacza ważne zmiany w rozkładzie niewidzialnych sił.
Jest osiem podstawowych sabatów czarowniczych.
-Wigilia Wszystkich Świętych czyli Halloween, a po celtycku Samhain. 31 październik jest poświęcony dniem idei wiecznego życia, a szczególnie naszemu związkowi z tym, którzy opuścili już Świat Formy i żyją w Niewidzialnym Świecie.
-Zimowe przesilenie, które występuje miedzy 21 a 22 grudnia, kiedy to noc jest najdłuższa, a dzień najkrótszy. Jest to święto odrodzenia.
- Święto Matki Boskiej Gromnicznej, przypada na 2 lutego, symbolizujące pierwsze przejawy życia roślin pod ziemią.
- Wiosenne zrównanie dnia z nocą, 20 lub 21 marca oznacza stan doskonałej równowagi pomiędzy męskimi i żeńskimi siłami przyrody.
- Bełtane, staroceltyckie święto obchodzone 1 maja. Jest to festiwal, poświęcony urodzajowi i płodności.
- Letnie przesilenie, przypada w dniu 21 lub 22 czerwca. Noc wtedy jest najkrótsza, a dzień najdłuższy.
- Dożynki, obchodzone 2 sierpnia, są świętem początku jesieni i pierwszych żniw.
- Jesienne zrównanie dnia z nocą, 22 lub 23 września, oznacza moment, w którym rok zwraca się w stronę zimy, a siły męskie i żeńskie znów pozostają w równowadze.
Między sabatami, mają miejsce tak zwane esbaty. Są to pomniejsze uroczystości i spotkania, których terminy wyznaczają zazwyczaj fazy księżyca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz